Pomoc społeczna

Czym jest pomoc społeczna?
Pomoc społeczna jest jedną z instytucji polityki społecznej państwa, której głównym zadaniem jest pomoc osobom i rodzinom w radzeniu sobie w trudnych sytuacjach życiowych, jakich nie mogą one same pokonać przy wykorzystaniu swoich możliwości, uprawnień i własnych środków. (R. Gierszewska, Leksykon polityki społecznej, Warszawa 2002, s. 143.)

Pomoc społeczna jest organizowana przez organy administracji rządowej i samorządowej. Realizując zadania pomocy społecznej współpracują one, na zasadzie partnerstwa, z organizacjami społecznymi i pozarządowymi, Kościołem Katolickim, innymi kościołami, związkami wyznaniowymi oraz osobami fizycznymi i prawnymi.

Głównymi celami pomocy społecznej jest:

  1. zaspokojenie niezbędnych potrzeb życiowych osób i rodzin oraz umożliwienie im bytowania w warunkach odpowiadających godności człowieka,
  2. doprowadzenie (w miarę możliwości) do życiowego usamodzielnienia osób i rodzin,
  3. integracja ze środowiskiem osób i rodzin wykluczonych społecznie,
  4. zapewnienie profesjonalnej pomocy rodzinom dotkniętym skutkami patologii społecznej, w tym przemocą w rodzinie,
  5. zapobieganie powstaniu trudnych sytuacji życiowych, których powstanie powodowałoby potrzebę korzystania z pomocy.

Pomocy społecznej udziela się osobom i rodzinom na zasadach określonych w ustawie z dnia 12 marca 2004 roku (tekst jednolity Dz. U. z 2020 r. poz. 1876 z późn. zm.) w szczególności z powodu:

  • ubóstwa;
  • sieroctwa;
  • bezdomności;
  • bezrobocia;
  • niepełnosprawności;
  • długotrwałej lub ciężkiej choroby;
  • przemocy w rodzinie;
  • potrzeby ochrony macierzyństwa lub wielodzietności;
  • bezradności w sprawach opiekuńczo-wychowawczych i prowadzenia gospodarstwa domowego, zwłaszcza w rodzinach niepełnych lub wielodzietnych;
  • trudności w integracji cudzoziemców, którzy uzyskali w Rzeczpospolitej Polskiej status uchodźcy lub ochronę uzupełniającą;
  • trudności w przystosowaniu do życia po zwolnieniu z zakładu karnego;
  • alkoholizmu lub narkomanii;
  • zdarzenia losowego i sytuacji kryzysowej;
  • klęski żywiołowej lub ekologicznej.

Prawo do świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej przysługuje:

  1. osobie samotnie gospodarującej, której dochód nie przekracza kwoty 701 zł,
  2. osobie w rodzinie, w której dochód na osobę nie przekracza kwoty 528 zł,
  3. rodzinie, której dochód nie przekracza sumy kwot kryterium dochodowego na osobę w rodzinie
    • przy jednoczesnym wystąpieniu co najmniej jednego z powodów wymienionych powyżej lub innych okoliczności uzasadniających udzielenie pomocy społecznej.

Decyzje o przyznaniu lub odmowie przyznania pomocy wymagają uprzednio przeprowadzenia przez pracownika socjalnego rodzinnego wywiadu środowiskowego, w celu ustalenia sytuacji osobistej, rodzinnej, dochodowej i majątkowej osób i rodzin ubiegających się o świadczenia z pomocy społecznej. Informacje przekazane pracownikowi socjalnemu podczas wywiadu objete są ochroną zgodnie z ustawą o ochronie danych osobowych i wykorzystywane wyłącznie do celów przyznania świadczeń.
Decyzje w sprawach świadczeń pomocy społecznej wydawane są w formie pisemnej i od każdej decyzji służy odwołanie.

Osoby i rodziny korzystające ze świadczeń pomocy społecznej są obowiązane niezwłocznie poinformować organ, który przyznał świadczenie, o każdej zmianie w ich sytuacji osobistej dochodowej i majątkowej, która wiąże się z podstawą do przyznania świadczeń.”

Tryb postępowania ws. pomocy społecznej

Tryb działania w sprawach pomocy społecznej określają przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego i ustawy o pomocy społecznej. Kompletna obowiązująca procedura składa się z następujących etapów :

  1. Zgłoszenie (telefoniczne, osobiste lub pisemne) potrzeby w Miejsko – Gminnym Ośrodku Pomocy Społecznej w Strzyżowie.
  2. Wywiad środowiskowy (rodzinny) przeprowadzony przez pracownika socjalnego w miejscu zamieszkania osoby lub rodziny zainteresowanej.
  3. Udokumentowanie sytuacji osobistej i majątkowej oraz powodów ubiegania się o pomoc.
  4. Ustalenie przez pracownika socjalnego wspólnie z osobą zainteresowaną wstępnego planu działań i pomocy.
  5. Podjęcie decyzji o zakresie, formie i terminie udzielenia pomocy.
  6. Wydanie decyzji w formie pisemnej i dostarczenie jej adresatowi za zwrotnym potwierdzeniem odbioru.
  7. Po uprawomocnieniu się decyzji – realizacja pomocy.